หน้า 1 จาก 2
|
ภูมิพลินทร์
|
|
ชื่อ
|
ภูมิพลินทร์
|
ชื่อวิทยาศาสตร์
|
Paraboea bhumiboliana Triboun & Chuchan
|
วงศ์
|
Gesneriaceae
|
ความเป็นมา
|
ภูมิพลินทร์ ชื่อพรรณไม้ที่ได้รับพระราชทานนามจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งมีความหมายว่า พรรณไม้ที่เป็นศรีสง่าแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
พันธุ์ไม้ชนิดนี้ เป็นสมาชิกไม้ในวงศ์ชาฤาษี (Family Gesneriaceae) ถูกสำรวจพบที่แก่งหินปูนบริเวณเขื่อนภูมิพล จังหวัดตาก และอุทยานแห่งชาติแม่ปิง จังหวัดลำพูน ลักษณะ เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก สูง 20-60 เซนติเมตร ลำต้นส่วนล่างเป็นไม้เนื้อแข็ง เปลือกไม้แตกเป็นร่องตามแนวยาว สีน้ำตาลอมเทา ส่วนบนแตกกิ่งโปร่ง กิ่งมีขนาดเล็กและเรียว
|
ลักษณะทั่วไป
|
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก แผ่นใบรูปรีหรือรูปไข่ กว้าง 1.5-2.5 เซนติเมตร ยาว 2.5-6 เซนติเมตร ปลายใบมน โคนใบรูปลิ่ม ใต้ใบปกคลุมด้วยขนเหมือนใยแมงมุม สีขาว ก้านใบยาว 3-7 มิลลิเมตร
ช่อดอก แบบช่อกระจุกเชิงประกอบ ออกด้านเดียว สั้น เกิดที่ยอดหรือใบใกล้ปลายกิ่ง ใบประดับรองรับดอก รูปเกือบกลมถึงรูปไข่กว้าง กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปไข่กว้าง สีชมพูหรือสีม่วงอ่อน ภายในโคนหลอดมีแต้มสีเหลือง
ผล แบบผลแห้งแตก รูปคล้ายกระสวย เมื่อผลแก่จะบิดเป็นเกลียว ภายในมีเมล็ดขนาดเล็กจำนวนมาก
|
สถานภาพ
|
จัดเป็นพืชหายากและพืชถิ่นเดียว พบเฉพาะในประเทศไทยเท่านั้น (endemic species)
|
ผู้สำรวจและค้นพบ
|
นายปราโมทย์ ไตรบุญ และนายฐิติพันธ์ จูจันทร์
|
บริเวณที่พบ ท้องที่จังหวัดตาก และจังหวัดลำพูน
|
ภูมิพลินทร์ขึ้นอยู่บนภูเขาหินปูน
|
รูปภาพเพิ่มเติม
|